YOLO!

Het gedeelte New York zit er alweer bijna op.
Heel gek om morgen afscheid van Lara te moeten nemen. Voor haar is dan de gehele reis al klaar. Voor mij is het een heel ander verhaal..het is nog maar net begonnen! Desondanks zijn deze twee weken (zoals verwacht) wel omgevlogen.

Even een update van onze laatste dagen. Afgelopen zondag begon de dag heel goed. Ik had via Milton (de neef van Carlos, een buurman van onze eerste host Celso) kunnen regelen dat we die ochtend naar een dienst van een Baptist Church konden gaan. Ik wilde weleens zien hoe anders een kerkdienst hier zou zijn ten opzichte van een Nederlandse. Milton vertelde dat hij zelf vroeger naar een katholieke kerk ging, en dat is zeer vergelijkbaar met de katholieke kerk in Nederland.
Nou, in deze baptist church gaat het wel iets anders. Bij binnenkomst stond er een 'worship choir' ons al goed in de sfeer van de dienst te brengen. De eerste dertig minuten zou er alleen maar gezongen worden. Verscheidene mensen in de zaal gingen staan met hun armen omhoog om zo het enthousiasme van hun eigen geloof te laten zien. Wat geweldig! Precies zoals ik het mezelf had voorgesteld. Ik had dit graag helemaal mee willen maken.
Helaas zaten we echter twintig minuten later in het ziekenhuis.

Lara had ontzettend last gekregen van haar blaas en was bang voor een blaasontsteking. Dus wij (Milton, Lara en ik) naar een ziekenhuis in de buurt. Twee uur later en 150 dollar armer waren de blaasontsteking en de antibiotica een feit.

Maandag was het oudjaarsdag. Ik moet zeggen dat ze het hier toch wel iets anders vieren dan bij ons. Wij waren uitgenodigd bij de ouders van Milton om te komen eten met de gehele familie er weer gezellig bij. Er werd gegeten en uiteraard ook weer gedanst. Van tevoren wilden Lara en ik graag op het dak van het appartement gaan staan om het vuurwerk te kunnen zien. 'Welk vuurwerk?', werd ons gezegd. Hebben jullie dat niet dan? Nee het is in New York illegaal om vuurwerk in prive-bezit te hebben. Dus ook na twaalven hebben wij werkelijk geen 1 vuurpijl gezien! Toch een beetje jammer. Natuurijk wel de bal zien 'droppen' op Times Square, want dat is waar iedereen naar kijkt hier op tv. Geen oudejaarsconference, geen Ik Hou van Holland en geen oliebollen. Die miste ik toch wel! Zelfs de vroeger irritante Top 2000 van mijn ouders was een gemis.

Naast het ontbreken van het vuurwerk op oudjaarsavond heb ik toch al wel meer verschillen kunnen ontdekken tussen de New Yorkers en de Nederlanders. Ik zal 'ons' maar even vergelijken met alleen de New Yorkers omdat ik natuurlijk niet kan spreken voor de rest van Amerika.
- De meeste huishoudens hebben hier geen wasmachine. De was wordt gedaan bij een 'laundrymat', waar je dus elke keer apart moet betalen voor het wassen en het drogen.
- De meeste huishoudens hebben ook geen vaatwasser. Alles wordt dus met de hand afgewassen. Toen ik vertelde dat wij in ons studentenhuis een vaatwasser hebben, werd ik aangekeken alsof ik van een andere planeet afkom.
- New Yorkers hebben een ontzettend open houding. Tijdens oudjaarsavond werden wij door iedereen gekust en geknuffeld, ook al waren er mensen die ons die avond pas voor het eerst zagen. Ik denk dat wij in Nederland niet arrogant zijn, maar wat meer terughoudend en gereserveerd. De gedachte 'doe maar normaal, dat is al gek genoeg' kwam hierbij meteen bij me op. Ik vind de manier hier toch wel veel leuker!
- Hier in Amerika wordt niet 'solo' gedanst in een discotheek. Ik heb een uitleg van ongeveer 30 minuten gehad over hoe het hier dan wel werkt (vooral onder jongeren dan). Er wordt altijd jongen-meisje gedanst. Niet zozeer op een seksistische manier, maar toch wel om even te kijken wat de ander in huis heeft. Ik zal de details maar weglaten. Alweer vreemde blikken toen Lara en ik lieten zien hoe gek wij doen in een Nederlandse kroeg, helemaal solo. Dat alle mannen in Amerika dansen, daar kunnen onze mannen nog wat van leren!

Dat wij uit Nederland komen, dat is iets wat de mensen die wij ontmoeten vaak niet verwachten. Wanneer iemand vraagt waar wij vandaan komen, is onze respons: 'Which country do you think?'
Dit zijn de antwoorden tot dusverre:
- Rusland
- Polen
- Duitsland
- 'Ergens uit Scandinavië'
- Schotland
- Ierland
Misschien dat onze melk witte huiden hier iets mee te maken hebben..
De vraag hierna is ook bijna altijd: 'Do you live in Amsterdam?'
Antwoord: 'No, not everybody lives in Amsterdam. Not everybody in Holland smokes weed en not everybody goes to the Red Light District.'
'They don't?'
'No.'

En nu breekt alweer onze laatste avond hier aan.. Ondanks het waarschijnlijk zware afscheid van morgen gaan we nu zeker nog even genieten, want zoals Lara nu inmiddels bijna continu zegt:
You Only Live Once!